การที่พวกเราเจอกันเป็นด้วยเหตุว่าпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Chanapot]

แขน ร ม นั้นจะพาคนทั้งคู่มาพบกันในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง และก็ถ้าเกิดหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากอาจจำต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากพบก็จะต้องพบ ไม่อย ากจากก็จะต้องจาก นี่แหละครึ้ม ที่เรียกว่า ก ร ร ม


ด้วยเหตุผลดังกล่าว การที่พวกเราโดน ปฏิบัติ จากคนอื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันเป็นผลของมือ ร ม ที่เราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเกิดเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เนื่องจากอยู่นอกเหนือวิสัยของคน ที่จะรับทราบได้

เปรียบเสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงพวกเราไว้บนพื้นโลกโดยที่เราไม่รู้สึกตัว หรืออากาศ ถึงจะไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว รกร ร ม ก็เช่นเดียวกัน ทุกพฤติกรรมนั้นมีผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงพวกเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อพวกเรารู้แล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างแขน ร ม กับเขาต่อไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

พวกเราก็ต้องหัดที่จะยกโทษ ปล่อยเขาออกมาจากจิตใจ เลิกสร้างกร ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า เราให้อภัยเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับแขน ร ม ที่เขาทำ โดยที่พวกเราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเขา

ราวกับคำที่ว่า "บุญผู้ใดกัน..มือ ร ม มัน"

ตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า ท่านบอกไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เนื่องจากว่าทุกอย่างล้วนควรจะมีที่ไปที่มา นั่นคือ ตัวกร ร ม ที่นำพามา

แม้กระนั้นเมื่อพามาเจอะกันแล้ว หลังจากนั้นเป็น พวกเราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันทำดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในตอนนี้ คือผลของแขน ร ม ในอดีตที่ผ่านมา

แต่ชีวิตจะคืออะไร ในอนาคต เป็นผลของแขน ร ม ที่เราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม